புறக்கணிப்பின் வெறுமை..

இவ்விடம் அதிகம் பரிச்சயமில்லையெனினும்

இங்கிருந்து கிளம்புவதென்பது

வீண் துக்கத்தினை உண்டாக்குகிறது.

நீ என்னைத்

தீவினையின் எல்லையில் விட்டு,

முன்னகர்ந்து செல்வதை அனுசரித்து

தடை செய்ய மனமின்றி

விலகிச் செல்கிறேன்.

இடங்களும் மனிதர்களும் உருவாக்கும்

இந்த உறவும் பிரிவும்

படர்வதற்குள் கிளம்புகிறேன்

என் ஆதிகாலக்

குகை வாழ்விற்கு.

எல்லோருக்கும் போலவே

இங்கிருந்து எடுத்துச் செல்ல

ஞாபகங்கள் உண்டு.

விட்டுச் செல்லத்தான் ஏதுமில்லை.

விட்டுச் செல்கிறேன்

புறக்கணிப்பின் வெறுமையை,

நிராகரிக்கும் வலிமை

என்னிடம் எப்போதுமிருந்ததில்லை

என்கிற சிறு குறிப்பை.

.

.----------- சல்மா (ஒரு மாலையும் இன்னொரு மாலையும் புத்தகத்திலிருந்து)