இந்திரா ராஜமாணிக்கம்

ரொம்ப நாளைக்கப்புறம் போன மாதம் தான் ஒன்பது பதிவு எழுதியிருக்கேன். 2010ல வலைப்பூ ஆரம்பிச்சு, இடையில ஹேக் ஆகி மறுபடியும் பேக்-அப் எடுத்து புது வலைப்பூ தொடங்கி பதிவுகள் எழுதி..னு நல்லாத்தான் போய்கிட்டு இருந்துச்சு. நடுவுல கொஞ்ச நாள் பதிவுகளோட எண்ணிக்கை குறைஞ்சிடுச்சு. எழுதுற ஆர்வம் குறைஞ்சதும், முகநூல்பக்கம் ஒதுங்குனதும் முக்கியமான காரணம்னு சொல்லணும்.   ஜூலை மாசத்துல நாலே நாலு பதிவு தான் எழுதியிருந்தேன். அப்புறம் ஒருவழியா திரும்பவும் ஓரளவு வேகம்பிடிச்சு, செப்டம்பர்ல ஒன்பது பதிவு தேத்தியாச்சு. (ஒருநாளைக்கு நாலு பதிவு போடுறவங்களுக்கு இது சாதாரணமா தெரியலாம். ஆனா எனக்கு இது பெரிய விஷயமுங்க..) எழுதுற ஆர்வம் இருந்தாலும் இந்திரா“ங்குற அங்கீகாரமும் அடையாளமும் கிடைச்சது வலைப்பூவுல தான். நடுவுல கொஞ்சம் டல்லானாலும் மறுபடியும் பழைய சுறுசுறுப்போட பதிவுகள் தொடரச் செய்யணும். :-) ---------------------------------------------------- இந்த மாசத்தோட நான் அலுவலகத்துல சேர்ந்து அஞ்சு வருஷமாகுது. நிரந்தரப் பணியாளராகுற தகுதியை அடைஞ்சுட்டேன். ஆனா நிரந்தரமாக்குறது தான் நிலுவைல இருக்கு. அதுக்கு இன்னும் வ

எப்ப பாத்தாலும் நா தான் பல்பு வாங்குறேன்னு நெனச்சுகிட்டு இருந்தேன். ஆனா நேத்து மீசைக்காரன் செம பல்பு வாங்குனான்.. இப்ப தான் எனக்கு ஆறுதலா இருக்கு. அவ, தனியார் கம்பெனில அக்கவுண்டன்ட்டா வேலை பாத்துகிட்டிருக்குறா. ஆனாலும் புது வேலைக்காக, ஒரு பெரிய கம்பெனில வேலைக்கு அப்ளிகேஷன் போட்டிருந்தா. நேத்து சாயந்திரம் அந்த கம்பெனில இருந்து அவளுக்கு போன் பண்ணாங்க. அவளப் பத்தின தகவலெல்லாம் கேட்டுகிட்டு இருந்தாங்க. அவளும் பொறுமையா பதில் சொல்லிகிட்டு இருந்தா. நமக்கொரு பழக்கம் இருக்கும். என்ன தான் நாம வாய் பேசினாலும், ஒரு மதிக்கத்தக்க இடத்துலயோ இல்ல வெளி நபர்கிட்டயோ ரொம்ம்ம்பவே டீசன்டா பேசுவோம். அதாவது நா ஒரு எச்சக்கல.. ஸாரி எஜூகேட்டட்“னு அடுத்தவங்க நெனைக்கனும்னு சீன் போடுவோம். அது மாதிரி தான் அவளும், நேத்து அவங்ககிட்ட போன்ல பேசும்போது, எஸ் சார்.. ஓகே சார், ஸ்யூர் சார்“னு ரொம்ம்ம்பவே தன்மையா பேசினா.. (கொய்யாலே.. ஃபார்வர்ட் மெசேஜ்க்கு அர்த்தம் கேக்கும்போது வச்சுக்குறேன்டி..) இவ போட்ட சீன், அவங்களுக்கு இவ மேல ஒரு மரியாதைய ஏற்படுத்திடுச்சு போல.. “நாளைக்கு நேர்ல வாங்க

வர வர இந்த செல்போன் தொல்லை தாங்க முடியிறதில்ல. ஏதாவது முக்கியமான வேலை பார்த்துகிட்டிருக்கும் போதோ, இல்ல நல்லா கண் அசந்து தூங்கிகிட்டிருக்கும்போதோ தான் எவனாவது போன் செஞ்சு கழுத்தறுப்பான். அட்டெண்ட் பண்ணாம இருக்கவும் முடியாது, வேலையிருக்கு அப்புறம் பண்ணுங்கனு சொல்லவும் முடியாது. அப்படி சொன்னா உடனே அவங்களுக்கு முனைப்பு வந்திடும்ல. நேத்து கடைத்தெருவுக்கு டூவீலர்ல, மீசைக்காரனோட போய்கிட்டிருக்கும்போது என் சொந்தக்காரர் கிட்டயிருந்து தொலைபேசி அழைப்பு வந்துச்சு. திரும்ப திரும்ப கால் பண்ணினதால ஏதோ அவசரம் போலனு, வேற வழியில்லாம ஓரமா வண்டிய நிறுத்தி அட்டெண்ட் பண்ணேன். மனுஷன் அப்ப தான

மீசைக்காரன்னு சொன்னதும் யாரோனு நெனச்சுடாதீங்க.. எங்க வீட்ல நாங்க முணு பொண்ணுங்க (எங்களுக்கு பயம்னா என்னனு தெரியாது). நான் தான் பீத்த பொண்ணு. அண்ணன் தம்பினு யாருமில்ல. அந்த ஏக்கத்தப் போக்குறதுக்கு எங்கப்பா தன்னோட ரெண்டாவது பொண்ண (என் முதல் தங்கைய) “மீசைக்காரன்“னு தான் கூப்டுவாரு. (மீசையெல்லாம் இருக்காதுங்க.. செல்லமா கூப்டுறதுதான் அப்டி). அவளுக்கு இன்னைக்கு பிறந்தநாள். நாம எல்லாரும் சேந்து வாழ்த்தலாமா.. ?? ரெடி ஒன், டூ, த் ரீ.. ஹாப்பி பர்த்டே டூ யூ... ஹாப்பி பர்த்டே டூ யூ... ஹாப்பி பர்த்டே டூ மீசைக்காரா... ஹாப்பி பர்த்டே டூ யூ... அன்புப் பாசமலரே.. ஆசிர்வாதம் பண்றேன் வாங்கிக்க.. (நோ நோ கால்ல எல்லாம் விழக்கூடாது.. மரியாதை மனசுல இருந்தா போதும்.) உன் சேவை இந்த நாட்டுக்குத் தேவை.. அதுனால தொடரட்டும் உன் மொக்கை இம்சைகள்.. வாழ்ழ்ழ்ழ்ழ்ழ்ழ்க வளமுடன். (சொன்ன மாதிரியே பதிவு போட்டுட்டேன். ஒழுங்கு மரியாதையா பாதி கேக் குடுத்துடணும் சொல்லிட்டேன்) . .