உன் கோபங்களைக் காதலிக்கிறேன்..
என்னுடன் நீ பேச மாட்டாயாமே .. அதை உன் விழிகளிடம் சொல்லவில்லையா ? பிடித்ததை கண்சிமிட்டியும் பிடிக்காததை புருவம் உயர்த்தியும் எனக்குத் தெரிவிக்கிறதே .. சமாதானமாக நான் பேசும்போதெல்லாம் செவிகளை எனக்கும் விழிகளை சுவற்றுக்கும் கொடுக்கிறாய் .. அருகிருந்தும் கைபேசி தூதுப் பறவையாகிப் போகிறது .. என்னிடமிருந்து ' லவ் யூ ' வும் உன்னிடமிருந்து ' ஹேட் யூ ' வும் பரிமாறப்படுகிறது .. பேசும் நேரங்களை விட பேசாத நேரங்களில் காதல் வெகுவாகப் பிரதிபலிக்கிறது நமக்குள் .. ' சாப்பிடு ' என்று நான் கெஞ்சவேண்டும் என்பதற்காகவே .. பசியோடு காத்திருக்கிறாய் .. கோபம் எனும் சாயம் பூசிக்கொண்டு . பின்கூட்டி அணைக்கிறேன் .. பிடிக்காதது போல உதறுகிறாய் .. இறுக்காத பிடியிலும் கூட இறுகியதாய் தடுமாறுகிறாய் .. ஏனோ தெரிவதில்லை .. உன்னை செல்லமாக சீண்டும் தருணங்களில் நான் இருமடங்கு காதல் வயப்படுகிறேன் .. உனக்குப் பிடிக்காத சேனல் மாற்றி உன்னை வெறுப்பெற்றுகிறேன் .. பதிலுக்கு பழிவாங்குவதாக அணைக்கிறாய் .. தொலைக்காட்சியை .. எனது சேஷ்டைகளைப் போலியாக வெறுக்கும் உன் நடிப்பு ஆஸ்கரையும் மிஞ்சும் .. உன் குழந்தைத் தனம...
Comments
Ella uyirum samamthan.. amma.
Blogger ரமேஷ்- ரொம்ப நல்லவன்(சத்தியமா) said...
உங்களை ஏன் தூக்கிட்டு போறாங்க? நடக்க முடியாதா?
//
அட ஆமாங்க
ஏதும் பிரச்சனையா?
இது மிகவும் பழைய புகைப்படம்... பெரிய அளவில் ரவுண்ட் வந்த ஞாபகம்...
எனிவே... அந்த குழந்தை அந்த தாயிடம் என்ன கேட்டிருக்கும்?
மேலே
ஒரு குட்டிப்பெண்
கீழே....
அழகான புகைப்படம்
:)
மிருகத்தை சுமந்து செல்கிறது...!
தன் மனிதத்தை மறந்து...!